denizin
dalgasını duyuyorsun
ayın
yansımasını görüyorsun sonra
o
kokuyu çekemiyorsun içine
nedendir
bilinmez deniz kokmuyor burada
sonra
bir şarkı geliyor aklına
tüm
o yaşanmışlıklar
alabildiğine
düşünmeye başlıyorsun
nerede
hata yaptığını
ne
kadar sevdiğini
hiç
yalan söylemediğini
çabaladığını
emek
sarfettiğini düşünüyorsun
o
nerede
ne
yapıyor
beni
düşünüyor mu diyorsun
ama
asla emin olamadan
sevdi
beni
diyorsun
denizi
kokluyorsun tekrar
bu
vapurda
denizin
ortasında bir yerdeyiz
bu
anı değerlendirmek gerek diyorsun
bir
yere ait olmamanın verdiği umudu hissediyorsun
hayat
aslında o kadar da kötü değil
uzaya
ışınlanmasak da olur diyorsun
o
da beni düşünür neden düşünmesin
geçmişi
düşünür ama o hep
ya
da geleceği
aslında
hiç "şu an"ın tadını çıkaramadı
diyorsun
sonra
sessizce şarkıyı söylemeye başlıyorsun
kimseler
duymadan
khonak
an dam ke neshinim dar eyvan, man o to
bunların
sana yazıldığını anlayacaksın
sonra
yüzünde hafif bir tebessüm oluşacak
belki
bugün değil
bir
gün
yazmaktan
vazgeçersen bozuşuruz demiştin
ben
de vazgeçmiyorum
senin
için
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder